BOLEST CLUBFOOT ILI „PES EQUINOVARUS“

Bolest clubfoot, formalno poznata pod nazivom „Pes Eqinovarus“ se pojavljuje kod 1 u 1000 slučajeva. Razlozi nastanka nisu tačno određeni. Iako se smatra da je bolest povezana sa položajem u materici nakon porođaja, može se otkriti u 16. sedmici trudnoće detaljnim ultrazvučnim pregledima.

Stručnjak za ortopediju i traumatologiju Bolnice Atakent Univerziteta Acıbadem, profesor Salih Marangoz, je izjavio: „Ako se ne primeti tokom trudnoće, bolest se može dijagnostikovati prilikom rođenja. Predstavlja se kao zakrivljenost stopala prema unutra nakon rođenja deteta. Zapravo, ova pojava se nazire kod većine novorođenčadi. Međutim, ono što razlikuje pes equinovarus od ostalih slučajeva je što se stanje ne popravlja kad pokušate ispraviti zakrivljenost stopala koje se ne može rastegnuti u smeru pritiskanja papučice za ubrzanje u automobilu.“

U prošlosti se smatralo da se najbolji rezultati lečenja bolesti clubfoot ostvaruju ako se lečenje počne čim pre. „Verovalo se da će za lečenje biti prekasno ako se ne počne nekoliko dana nakon rođenja deteta. Do danas smo shvatili da to nije ključno i da to samo stvara dodatni pritisak. Ako se lečenje počne odmah nakon rođenja deteta, neće biti vremena da majka i dete uspostave međusobnu vezu. Majka je pod stresom jer ne može biti srećna sa svojim novorođenčetom, te se to direktno odražava na dete. Sada se majci ostavlja oko 10 dana da provede vreme s detetom pre početka lečenja.” – izjavljuje profesor dr. Marangoz

Kad se pacijent prvi put javi doktoru, stopala se istežu posebnom tehnikom, a potom se pravi gips u toj poziciji koji se proteže do prepona. Nakon sedam dana se primećuje delimičan napredak u poređenju s prvim danom. Onda se gips primenjuje drugi put ponovnim ispravljanjem stopala putem manevra. Gips se ponovno postavlja u trajanju od četiri do šest sedmica, te se stopala dovode u ispravnu poziciju koja se još naziva i „neutralna pozicija“. Vrši se merenje kako bi se utvrdilo koliko se stopala mogu saviti u položaju suprotnom od papučice za gas u automobilu. Faza ispravljanja u lečenju okončava se ako fleksibilnost iznosi preko 20 stepeni bez napora i ako je petna kost na mestu. U suprotnom se izvodi mali operativni zahvat za produženje Ahilove tetive. Tetiva u potpunosti zaceli nakon tri sedmice mirovanja u gipsu. Mora se nositi par posebnih cipela, ili ortoze, kako bi se zaštitio oblik stopala nakon skidanja gipsa. „Ključno je da deca nose te cipele 23 sata dnevno tokom tri meseca“. Nakon kraja tog perioda, dovoljno ih je nositi samo kad dete spava, tokom noći ili u toku dana. Na taj način se štiti pozicija stopala tokom sna, a deca mogu da obavljaju svoje aktivnosti tokom dana, izuzev tokom spavanja. Lečenje se nastavlja do dobi od četiri godine. U tom procesu, koji zahteva veliko strpljenje i posvećenost, porodice treba da pomognu deci da se prilagode situaciji i da ugodnije prođu kroz taj period. Nakon lečenja, dete se dovodi na kontrolne preglede dvaput prvih 1.5 meseci nakon prelaska na ortoze. Period naizmeničnog korišćenja počinje od trećeg meseca. Pacijent se javlja na kontrolu svaka četiri meseca do prve godine života. Između druge i četvrte godine života, kontrole se vrše svakih šest meseci. Pacijent prestaje koristiti ortoze ako u tom periodu zaceli. Profesor Salih Marangoz objašnjava da nakon tretmana ortozama treba nastaviti s kontrolnim pregledima svakih šest meseci sedeće dve godine, a potom jednom godišnje i konačno svake dve godine do kraja perioda adolescencije.